In de Bijbel staan ook verschillende verhalen over wijngaarden en druivenstokken (zo worden druivenplanten ook wel genoemd) Eén van die verhalen gaat ook over het plukken van de druiven en de werkers die daarbij nodig zijn. Het is een verhaal dat Jezus aan zijn leerlingen vertelde:
Een man had een grote wijngaard met heel veel druivenstokken. Toen de druiven rijp waren, had hij veel werkers nodig om de druiven te plukken, zodat hij er wijn van kon maken. Om aan die werkers te komen ging hij naar de stad, waar de mensen die werk zochten stonden te wachten. "Mannen”, zei de eigenaar, "ik kan jullie goed gebruiken. En ik zal een goed loon geven, jullie krijgen allemaal 1 zilverstuk." Dat vonden de werkers een mooi loon, het was genoeg om een dag van te leven en ze gingen vlug aan de slag. Na een paar uur kwam de eigenaar kijken of ze al opschoten en hoewel de werkers goed hun best deden, waren er toch nog meer mensen nodig om de druiven te plukken. Dus ging de man weer naar de stad om nog meer werkers te vinden. Ook die gingen snel aan de slag. Zo ging het nog een paar keer door. Om de paar uur kwamen er nieuwe werkers bij, zelfs om vijf uur "s middags kwamen er nog nieuwe plukkers bij. Aan het eind van de dag waren alle druiven geplukt. De eigenaar was erg tevreden en het was tijd om de werkers hun loon te geven. Het eerst waren de werkers aan de beurt die er het laatst bij waren gekomen. Ze kregen allemaal een zilverstuk. Zoveel loon hadden ze niet verwacht, blij gingen ze naar huis. Zo kwamen alle werkers aan de beurt, als laatste de werkers die al vanaf de vroege ochtend aan het werk waren geweest. Ze dachten: "als die laatste werkers al een zilverstuk krijgen, dan zullen wij wel veel meer krijgen." Maar dat hadden ze mis, ook zij kregen allemaal een zilverstuk. Ze begonnen luidkeels te mopperen. "Dat is niet eerlijk, wij hebben veel langer gewerkt dan die anderen en toch krijgen we evenveel als zij." "Natuurlijk is dit eerlijk", zei de eigenaar van de wijngaard, "ik had toch met jullie afgesproken dat jullie een zilverstuk zouden krijgen. Daar waren jullie toen tevreden mee. Wees dat nu ook."

Begrijpen jullie dat de werkers die de hele dag gewerkt hadden een beetje ontevreden waren? Was het wel eerlijk dat zij evenveel kregen als degenen die er als laatste bij gekomen waren? Of vind je dat de eigenaar van de wijngaard gelijk had? Ze hadden toch één zilverstuk afgesproken en dat ook gekregen? Wat zou Jezus eigenlijk bedoelen met dit verhaal?